Boka kotorska, ili skraćeno Boka, istorijska je geografska oblast koja se nalazi u Crnoj Gori. U oblasti se nalazi zaliv Jadranskog mora. Zaliv je duboko zašao pod litice Lovćena (1.654 m) i Orjena (1.894 m). Počinje Hercegnovskim zalivom, koji se sužava u Kumborski tesnac, njime prelazi u Tivatski zaliv, pa kroz prolaz Verige ulazi u Risanski i Kotorski zaliv.
Veća naselja u Boki su: Njivice, Igalo, Herceg Novi, Savina, Meljine, Zelenika, Kumbor, Đenovići, Baošići, Bijela, Kamenari, Kostanjica, Morinj, Risan, Perast, Ljuta, Dobrota, Kotor, Škaljari, Muo, Prčanj, Donji Stoliv, Gornji Stoliv, Lepetane, Donja Lastva, Gornja Lastva, Tivat, Krtoli, Luštica, Rose, a između njih je još desetak malih naselja.
U Boki kotorskoj postoji i devet ostrva: Prevlaka, Mamula i Ostrvo Vavedenje na samom ulazu u Bokokotorski zaliv, Gospa od Milosti, Sveti Marko i Ostrvo Cvijeća, Zanovetni Školjic u Tivatskom zalivu, te Krtoljska uvala, a Gospa od Škrpjela i Sveti Đorđe u Risanskom zalivu.
Osnovni morfometrijski podaci Bokokotorskog zaliva: Ukupna površina je 87,33 km². Ukupna zapremina je 2.412.306.000 km³. Maksimalna dubina je 60 m. Srednja dubina je 27,3 m. Dužina zaliva je 28,13 km. Dužina obale je 105,7 km. Razuđenost obale (K) iznosi 3,07. Širina ulaza je 2,95 km.[traži se izvor] Pretpostavlja se da je na nastanak Bokokotorskog zaliva uticala fluvijalna erozija u pliocenu. Ovaj region je poznat po najvećoj prosečnoj količini padavina u Evropi — region Crkvice.
Boku kotorsku su proslavili hrabri pomorci, vešti majstori, graditelji, mnogi istaknuti umni ljudi. Ima slavnu istoriju — od grčkih kolonija, preko Ilira, Rima, Vizantije, srpskih srednjovekovnih država (Duklja, Srbija i Bosna) do Turaka, Mlečana (v. Mletačka republika), Rusa, Napoleona i Austrije. Svi su imali ambicije da njome gospodare. Pomorstvo je bila osnova života i dalo je pečat velikom kulturnom nasleđu. U 17. i 18. veku Boka je imala preko 300 brodova duge plovidbe i do 300 manjih, koji su godišnje zarađivali 200.000 mletačkih zlatnika. Peraštani su u 16. veku imali pomorsku školu (Nautika) na glasu, a u njoj su školovali mornare i za ruskog cara Petra Velikog.